Bart (11 jaar): “Ik was heel verdrietig toen ik voor het eerst bij mijn pleegouders kwam. Het enige waar ik aan dacht was dat mijn moeder zo erg moest huilen toen ik met mijn pleegmoeder mee ging. Ze hebben me eerst een beetje m’n gang laten gaan. Ik kon een beetje door het huis lopen en wat rond kijken in alle kamers. Jos, de zoon van mijn pleegouders, ging toen samen met mij met zijn raceauto spelen. Dit was heel leuk!
De volgende dag mocht ik zeggen wat ik wilde eten. Ik had eigenlijk helemaal geen honger, maar heb toch drie pannenkoeken gegeten. Gelukkig mocht ik ‘s avonds even met mijn zusje bellen, ik was heel ongerust over haar. De volgende dag timmerde mijn pleegmoeder een spijker in de wand op mijn slaapkamer. Hier kwam een grote foto van mijn moeder te hangen. Ik weet nog dat ik me voor het eerst weer een beetje beter voelde.
Anouk (pleegmoeder van Bart): "Toen Bart bij ons kwam was hij een zielig hoopje mens. Alles aan hem straalde verdriet uit. Nu, inmiddels zes maanden verder, kan ik zeggen dat het een stuk beter met hem gaat. Hij is een beetje gewend geraakt aan zijn nieuwe omgeving. Ook helpt het dat hij eens in de twee weken even bij zijn moeder op bezoek mag. Hij maakt zich veel zorgen over haar. Soms hoor ik hem ’s avonds huilen op zijn kamer, als hij denkt dat wij allemaal slapen. We hebben echter ook met z’n allen ontdekt dat Bart een echte grappenmaker is. Hij heeft veel humor en brengt veel levendigheid in ons gezin. Hij houdt ook ontzettend van gezelligheid. Toen hij een maand geleden jarig was, wist hij niet waar hij kijken moest. Hij was zo onder de indruk van de versierde stoel en de taart! Het werd een geweldige dag.
Wij, ikzelf en mijn man, hebben niet vooraf kunnen bedenken wat het pleegouderschap met ons zou doen. Het heeft ons helemaal in beweging gezet. Hij maakt zoveel in ons los. Maar ook zijn ouders en zijn zusje, zij hebben ook een plekje in ons hart. Als we zien hoe hard zijn moeder werkt aan haar nieuwe huisje, doet ons dat heel goed. Ze doet er alles aan om een goede moeder te zijn. Misschien dat Bart binnen nu en een maand weer teruggaat naar huis. Dat zou goed voor hem zijn. Hij mist zijn moeder en zusje iedere dag."